Fietsen4Air 2019 België! (5 jarige jubileum) 
Op 14 augustus om 05.35 uur, een tijdstip waarop normaal alleen naaktslakken en nachtvlinders actief zijn,
waren de heen fietsers en begeleiders op de Grote Markt in Bergen op Zoom verordonneerd om tijdig te kunnen vertrekken.
De laatste fietsshirts werden uitgereikt,
de routes op de fietscomputers geïnstalleerd en enkele groepsfoto’s gemaakt met de helden die vandaag de eerste 187 km zouden gaan afleggen.
Om klokslag 06.13 uur en 16 seconden klonk het startschot en zette het peloton zich in beweging richting België. 

 

Via Völkerdorp, werd koers gezet richting Antwerpen. Een grindpaadje zorgde voor enig oponthoud en de eerste lekke band.
Michel was het slachtoffer. In Antwerpen werd de inwendige mens verwend bij één van de vele Esso tankstations,
waarna een doorsteek werd gemaakt naar de Schelde en daar de beenspieren verder werden getraind
voor de run-bike-run door trappen af te dalen naar het dieptepunt van de fietstocht: 41 meter onder de Schelde.
Gelukkig hebben we het filmpje nog. Wat je afdaalt moet je ook weer opklimmen (bekend gezegde van bergkoning Gert Jan Theunissen)
en dus op de Linkeroever wederom evenveel treden omhoog met de fiets in de nek.
Via mooie jaagpaden en rustieke landwegen en verlaten dorpen bereikten we de lunch in Lebbeke
waar we werden getrakteerd op heerlijke broodjes en een heerlijk drankje,
waarbij de eerste Spa-bruin ook werd gesignaleerd. Na de pauze volgde een golvend landschap waar de eerste hoogtemeters werden gescoord.
Op naar het hoogtepunt van de dag: Geraardsbergen. De keuze voor de deelnemers om rechtsreeks naar de rustplaats op de Markt te gaan,
nachtclub Sapphire, of eerst de Muur van Geraardsbergen soldaat te maken. Na een schijnbeweging, alternatieve muur,
werd aansluitend de echte Muur beklommen door zes matadoren.
Dit monument bleek in werkelijkheid nog monumentaler en zwaarder te zijn dan thuis voor de buis.
Met de eerste regenbui voor de kiezen op de kasseien,
werd het een spannende beklimming die niet onderdeed voor de producties van het witte doek van Hitchcock.
Met een stijgingspercentage tot ruim 20% werd het een strijd op leven en dood. 
Nadien dus heroïsche foto’s bij het beroemde kapelletje en daarna als winstbokaal een heerlijke Belgische Spa-bruin of andere dorstlessers.
Het laatste deel van de route voerde ons over jaagpaden en fietspaden tussen de heuvels van de Vlaamse Ardennen door naar Kluisbergen.
Daar kwamen we rond 18.30 uur aan op camping Panorama, met een mooi uitzicht over de lager geleden omgeving.
Inmiddels pijpenstelen uit de hemel en een welverdiende douche met de verstrekte 1 euro muntstukken. 
Een heerlijke maaltijd met het getik van de regen op de luifel.
Begeleiders die als MacGyvers met beperkte middelen een maaltijd op tafel zetten waar Interscaldis alleen maar van kan dromen.
Met pijn in de kont van de vele kilometers, zelfs erger dan na een all-inclusive verblijf van een week in The Blue Oyster,
waren de bedjes in de blokhutten een welkome afwisseling en gaven de fietsers en begeleiders zich over aan Klaas Vaak.

Dag 2 heenweg: Kluisbergen naar Ieper 15 augustus, late breakfast,
lekker uitslapen en een kort ritje van 13 km naar het wielermuseum van de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde,
het Walhalla van de Vlaamse Ardennen. De jumelage (Bergen op Zoom en Oudenaarde zijn zustersteden)
had een ontvangst en rondleiding verzorgd voor ons in dit beroemde museum.
We hingen 1,5 uur lang aan de lippen van onze gids Joris die het bed maatje was geweest van Freddie Maartens en overliep van mooie insiderverhalen. Wijsheden zoals “iedereen heeft een andere poep” werden gratis geïncasseerd.
De fotorolletjes werden volgeschoten en een enkeling haalde zijn motorrijbewijs of trotseerde de kasseien sneller dan Nikki Terpstra,
op een kasseiensimulator. Na afloop enkele heerlijk drankjes samen met de voorzitter van de jumelage en de schepen van jeugdzaken/sport.
Uiteraard maakte het lokale “Kwaremontse” en “Flandrien” vocht ook deel uit van de getapte drankjes.
Vervolgens door voor de resterende 66 kilometers met een lekke band voor Kees en een drankje bij café de Meiboom dat ten tijde van Paradijsvogels
of Jambers zeker ooit in de schijnwerpers moet hebben gestaan.
Super gastvrije uitbaters die speciaal voor ons op deze nationale feestdag hun 13e eeuwse café hadden geopend.
Daarna uitbollen naar Ieper waar we met open armen en luid applaus werden ontvangen door de andere fietsers en begeleiders
die inmiddels veilig de reis per auto hadden afgelegd en deze middag aangekomen waren in B&B Tempelhof in Ieper.
De stapelbedden werden ingericht, douches ingewijd en op naar het heerlijke diner, een Chinese maaltijd zonder AH-saté,
maar met nog lekkerdere stokloze homemade saté. Daarna begaven we ons in onze nieuwe fietsshirts of hemelsblauwe The Air Team shirts naar de Medenpoort, waar dagelijks om 20.00 uur, met een indrukwekkende ceremonie, de slachtoffers van de eerste wereldoorlog worden herdacht.
Bijna 1000 toeschouwers waren getuige vanavond van een mooie herdenkingsceremonie,
waarbij Keona en Madelief namens Fietsen4Air 2019 een krans hebben gelegd. 
Hierna begaven we ons weer naar de B&B waar een kennismakingsrondje (met nieuwe deelnemers)
en een toespraak van Jo Staps op het programma stonden.
De nieuwkomers stelden zich voor en werden met open armen in de harten van de veteranen gesloten.
Daarna een mooie indrukwekkende toespraak van Jo Staps, die de verbinding legde tussen de gruwelen van de eerste wereldoorlog die in deze streek,
de Westhoek, honderden duizenden slachtoffers had geëist en de strijd tegen Cystic Fibrosis.
Daarbij memoreerde hij ook dat uit ellende ook mooie dingen kunnen opbloeien,
zoals ook bij Fietsen4Air 2019 gebeurde: meer organisatiekracht dan ooit en zelfs bemensing van een team dat Alpe D’Huzes in 2019 heeft gefietst en daarbij is verzorgd door enkele andere deelnemers van Fietsen4Air en uiteraard ook de Koninklijke onderscheidingen die twee organisatoren van Fietsen4Air (Rien en Richard) ten deel zijn gevallen dit jaar.
Na deze officiële plichtplegingen was iedereen vrij te gaan en staan waar men wilde.
Een enkeling oefende daarbij op een terras het gehele repertoire van de komende foute Karaoke, maar deed dat zo vals dat de vaste klanten het op een rennen zetten en een straat- en terrasverbod eisten. Zo ver kwam het niet: aangezien de bediening de uitvoering van deze liederen ook te vals vond, verzorgden ze geen bestellingen meer en werd het terras drooggelegd. Tijd voor ieders mandje.

Dag 3: culturele dag in Ieper 16 augustus.
Traditioneel wordt de derde dag van de fietstocht gebruikt om cultuur te snuiven, ontspanning te zoeken,
te shoppen of een andere bezigheid te doen die niets of alles met fietsen te maken heeft.
Marc Augustijn had hiervoor een menukaart ter inspiratie opgesteld en het was aan een ieder om individueel of met een groepje voor
een voor-, hoofd- en of nagerecht te kiezen. Er werden kaartjes gekocht voor de vele musea die Ieper en omgeving rijk is,
wandelingen gedaan over de veste en de omgeving van Ieper bestudeerd.
Eén van deze bezichtigde plaatsen was de dodengang bij Diksmuide: een indrukwekkend gereconstrueerd loopgravenstelsel naast het riviertje
De IJzer En uiteraard was de lunch ook ter vrijer besteding, bijvoorbeeld een overheerlijk vispannetje op de Markt in Diksmuide.
De middenstand van Ieper deed ook goede zaken deze dag: Prewina shopte de hele dag,
Babs scoorde een heerlijke lokale likeur en ook werden tal van dik verdiende bedankjes in de wacht gesleept voor de organisatoren.
De avondmaaltijd was koolhydraatrijk met het oog op de talrijke kilometers van de komende dagen. 
Daarna de aangekondigde “foute karaoke, waarvoor iedereen op zijn/haar paklijst één of meer foute kledingstukken had moeten meenemen.
Sommigen hadden zelfs een Samsonite XXL vol met foute kleding meegenomen, anderen hadden het beperkt tot een beperkter aantal collectors items. Maar complimenten voor een ieder! Iedereen had zijn/haar best gedaan en had er duidelijk zin in.
Knap ook dat bijna iedereen zich volledig durfde te geven, dat schetst ook wel de vertrouwdheid en hechtheid van dit team kanjers.
Top presentatrice Prewina (Sylvie pak je biezen maar en Linda er is vast nog wel een plekje voor jou in Huize Avondrood) stal de show,
kondigde de verrassende duo’s aan en bepaalde welk liedje de duo’s ten gehore moesten brengen. Gelukkig hebben we de foto’s nog! Wat een leuke foto’s. Renzo kan wel inpakken met zijn vlogs, deze foto’s scoren vast meer likes. Na afloop de prijsuitreiking door Conny. Degenen die niet gelukkig zijn met hun prijs: inleveren bij Onno voor Rommel4Air 2020. Daarna ging het feest helemaal los en werd Ieper met bevingen van 7,4 op de schaal van Richter geconfronteerd door het dansen op de banken van B&B Tempelhof.


Dag 4: Ieper – Breskens 17 augustus.
De eerste dag van de terugtocht van alle fietsers en begeleiders. Vroeg dag voor de fietsers van de één-na-snelste groep die een uur eerder dan de snelle groep hun nest vaarwel moesten zeggen. Met een stevig ontbijt achter de fietserskiezen,
kozen zij onder luid applaus het ruime sop op weg naar Nederland. De snelle groep liet een uur later Ieper met weemoed achter zich.
Het werd een hele natte dag, met als gevolg veel pech onderweg: lekke banden en valpartijen. Maar liefst 6 uur trotseerden we in de stromende regen.
De eerste rust was in Frankrijk waar de lokale uitbuiter deed alsof hij uit Barcelona kwam (ref. Fawlty Towers/Manuel) en zijn afspraken over gratis consumpties daarmee wilde ontlopen. Gelukkig liet de I-Phone 8S van Richard hem zijn ongelijk zien,
waardoor de snelle groep de duurste consumpties in tweede instantie alsnog gratis kon bestellen. Door naar de lunch in Westeinde,
maar om toch iets meer fietskilometers te kunnen maken dan gepland, fietsten we hier eerst voorbij om later alsnog rechtsomkeert te maken en het broodje worst onder de luifel in de stromende regen te kunnen verorberen.
De route werd hervat langs de kust waarna in Zeebrugge nog een laatste drankje werd gescoord.
Daarna door naar Breskens waar we te gast waren bij voetbalvereniging Breskens en de kleedkamers onveilig maakten.
Die avond een heerlijke bbq en daarna bij de campers het laatste afzakkertje.


Dag 5: Breskens – Bergen op Zoom 18 augustus.
De laatste dag van Fietsen4Air 2019. De één na snelste groep nam de eerste veerboot van Breskens naar Vlissingen en de snelle groep de tweede boot.
Het werd de dag van de lekke banden en lekke schoenen deel twee (ref. Rocky 2). Senna was het eerste slachtoffer.
Yvar was het eerste schoenenslachtoffer. Op de braderie in Vlissingen moest hij het Oudhollandse spelletje “ruilhandel” spelen om ducktape voor zijn schoenen te krijgen in ruil voor een gegraveerde rijstkorrel van plexiglas.
Voor wat hoort wat. Met warme handen en dito drank werden we ontvangen bij de eerste pauze in Berelekker Vrouwenpolder. 
Via Neerland trots, de Stormvloedkering en Zierikzee vervolgens door richting het Watersnoodmuseum.
Gedenkwaardige kilometers waarop het noodlot de achterband van Richard teisterde. Maar liefst twee lekke banden binnen 25 kilometer.
Gelukkig waren Martijn en Lucas present en als gediplomeerd bandenplakkers/-verwisselaars zorgden zij in record tempo voor herstel van de oorspronkelijke vorm van de binnenband.
Het schijnt dat ze na afloop van Fietsen4Air zijn gecontracteerd door Jumbo Visma voor de Vuelta tegen lekke en gladde banden
(o.a. door lekkende kinderbadjes). Toen de snelle groep in Ouwerkerk arriveerde was de één na snelste groep in geen dijken of wegen meer te bekennen. Maar nog geen man overboord: de inhaalrace was nog lang genoeg om deze één na snelste groep in de ranking weer op de juiste,
2e plaats, te krijgen. Maar helaas pindakaas, toen de snelle groep op de laatste rustplaats, in Sint Annaland arriveerde,
zat de andere groep daar al enige tijd wortel te schieten en was ook Annet Stinenbosch, de wethoudster van Bergen op Zoom,
getuige van deze “degradatie” van snelle groep naar twee na snelste groep. De deze dag snelste groep fietste vervolgens de kortste weg naar Halsteren, waar beide groepen zouden worden samengevoegd voor de laatste 5 kilometer van de fietstocht.
De inmiddels twee na snelste groep reed wel de oorspronkelijk geplande langere route en moest dit vrij snel bekopen met de volgende lekke band.
Dit keer was Martijn de klos. Maar als echte profs die de laatste etappe van de Tour de France niet tot een plichtpleging degraderen,
maar vol nog voor de winst gaan, werd met een gemiddelde van tegen de 40 per uur de laatste 35 kilometer soldaat gemaakt en arriveerde deze groep sneller dan het snelste tijdschema in Halsteren. Om exact 19.00 uur werd één peloton geformeerd op weg naar de Grote Markt,
waar we om 19.30 uur ontvangen werden door een talrijk toegestroomd publiek. 
Spreekstalmeester Bagyio was enthousiaster dan Theo Komen in zijn finest moments en ook Jan Janssen, oud Tour de France winnaar in 1968,
prees de prestaties van dit unieke team van fietsers en begeleiders.
Daarna geweldige optredens van Isabel Provoost (The Voice) en Martijn van Geel, fuifnummer.
En een heerlijke bbq en drankjes gesponsord door de Teerkamer.

Een cheque van maar liefst 10.993 euro als voorlopig resultaat was stille getuige van deze feestelijke en onvergetelijke fietstocht.